روز 50:نیمه راه

به خودم میبالم از اینکه سعی میکنم قدم های محکمی بردارم و به دنبال هدفم بروم و سماجت داشته باشم،البته الان که به نیمه راه چالشم رسیدم یاد گرفتم سماجت زیاد هم خوب نیست.

بازم رسیدم به حرف همیشگی خودم .منظورم کلمه تعادل هستش،بله تعادل در هرکاری خوبه،ادم نباید از اینور بوم بیافته ،نه از اونور بوم.

توی این 50روز خیلی چیزها یاد گرفتم و سعی کردم اجرا کنم،وقتی چیزیو یاد میگیری و بهش عمل میکنی ،تغییر اهسته اهسته صورت میگیرد اما به شرط اینکه تو تکرارش کنی.

امرو، رابر هوا بارونی بود و هنوزم صدای شرشر ناودون میاد و سکوت شب رو میشکونه،این صدا باعث میشه زندگی ادم از یکنواختی در بیاد و به فکر خیلی چیزها بیافته دقیقا عین دوره ذره بین که زندگی منو از یکنواختی در آورد و منو به فکر چیزهایی انداخت که خیلی وقتها پیش باید انجامشون میدادم.

اما به قول دوست خوبم در اقیانوس زمان هر وقت ماهی خودت رو گرفتی تازه است😊✌

خوشحالم که سال 97_96 ذره بین رو برداشتم و گرفتم روی تمام افکارم،روی زندگیم،روی داشته ها و نداشته هام.

وقتی با خودم روبرو میشم لذت میبرم،هیچوقت حالم بد نشده ،چون یه پله رفتم جلو و یکی از مشکلاتم رو پیدا کردم و واسه درمانش یه قدم برداشتم 

بله الان نیمه راه منه ،همیشه تلاش کردم تا سر قولم بمونم.

الان ساعت 11:40 دقیقه شب سشنبه است و من با ارامش کامل پنجاهمین وبلاگ خودم رو نوشتم👧.

 اخرین کلام من 👈فقط باید بخواهی تا اتفاقی بیافته 💪.

                           سه شنبه 1397/01/21 . ساعت 23:40شب

روز49:دلتنگی

ما انسانیم و گاهی دلتنگ میشیم دلتنگ عزیزترینهای زندگیت که از دستشون دادی،دلتنگ دوستان عزیزی که الان فرسنگها با تو فاصله دارن،دلتنگ گریه ای که 

بتونی حق حق کنی و بلند بلند با خدای خودت حرف بزنی و از دلتنگیهات بگی 

از اشتباهاتت،از داشتهات و تو اوج گریه شکرگذارش باشی و بهش بگی همیشه به یادشی حتی وقتی که حال حرف زدن نداری ،وقتی که خسته میشی و میدونی که مثل کوه پشت تو هست و همیشه و همه جا حواسش بهت هست

و دستت رو هیچوقت رها نمیکنه.

منم تنهایی امروز رو غنیمت دونستم و دردودلی کردم باخدا،عشق و حالی کردم 

خیلی وقت بود اینجوری باهاش صحبت نکرده بودم .

نمیدونین الان چه حالی دارم،عین مرغی که از قفس ازاد شده و داره تو اسمون پرستاره واسه خودش دور دور میکنه...

خدایا شکرت،خدایا خیلی دوست دارم که سر به زنگاه به دادم میرسی.

امسال میخوام بهتر از پارسال باشم....

کمکم کن و هیچوقت از هیچکدوم از بنده هات چشم برندار و به خودشون واگذارشون نکن،نذار احساس تنهایی کنن،همینطور که من بیشتر ساعات زندگیم رو از نظر ظاهری تنها بودم و هیچوقت احساس تنهایی نکردم چون همیشه با من بودی...

خدایا دوست دارم.

روز48:دفتر زمان

داشتم تو قفسه کتابها پرسه میزدم و یادی از سال گذشته میکردم که چشمم به چندتا  دفتر افتاد که واسه یادداشت های سال گذشته بود ،واسه هرکدومشون یه اسم گذاشته بودم(دفتر خلاصه نویسی ،دفتر جلسات گروهی،دفتر چه تغییرات و...)دلم هوایی شد و یکی یکی برداشتم و ورق زدم و دیدم که چه تغییراتی کردم و دوسال پیش رو با امسال مقایسه کردم و تفاوت زیادی رو در خودم دیدم

اینقدر شیرین بود که یهو به خودم اومدم و دیدم دوساعت گذشته.

الانم خیلی خوشحالم که دفتری به نام دفتر زمان دارم که هرچی به ذهنم میاد رو مینویسم  ،الانم دارم جواب چندتا سوال اساسی رو مینویسم که عین آینه میمونه واسم،یجورایی خودمو با خودم روبرو کرده ،تو زندگی شدیدا مشتاق اینم که خودمو کنجکاوی کنم و نقاط ضعف و قوتم رو ببینم و رشد بدم خیلی چیزهارو و از شدت خیلی چیزها کم کنم ،دفتر زمان حس و حال بسیار خوبی بهم میده باهاش انس گرفتم ،امشب با خودم به رختخواب آوردمش و تا لحظه ای که خواب بیاد به چشمانم این دفتر در دست من خواهد بود😉.

روز47:توشه ای از گذشته

در گذشته خوشیها و ناخوشیهای فراوانی را تجربه کرده ام و خیلی از اینها باعث شد من بزرگ شوم،باعث شد خودم باشم،باعث شد نقطه ضعف هایم را بشناسم و همینطور نقاط قوتم را،مانند آهن آب دیده شدم،محکم و قوی.

فهمیدم همیشه قرار نیست پیروز باشی،گاهی شکست نتایج بهتری رو به بار میاره واسه تو و تورو چند پله ای جلوتر میبره،درسهایی رو ازش یاد میگیری که هیچ جای دنیا به تو یاد نمیدن.

آری باز هم به حرف دوست مهربانم رسیدم ،اینقدر باید تلاش کرد تا زندگی مخصوص به خود را ساخت و از تک تک لحظات زندگی لذت برد.

از این همه سال خاطرات تلخ و شیرینی واسم باقی که باز هم میتوانم ازشون یاد بگیرم و توشه خودم رو سبک تر کنم.

یاد گرفتم که زندگی را زندگی باید کرد.

یاد گرفتم که زندگی آنقدر ها هم نباید سخت گرفت.

به انتظار آینده نباید نشست،باید حال رو به خوبی زندگی کرد تا آینده خوب ساخته شود.

یادگرفتم که کنترل زندگیمو بگیرم دست خودم و خوب هدایتش کنم ،واسش وقت بذارم ،تلاش کنم،جدی بگیرمش،....

مختصر مفید،توشه ای سبک بر بستم تا بتونم  شاد و پرانرژی ادامه بدم.😊💪

روز46:سال خوب خودت رو خودت خلق کن.

همه به ما میگویند:

سال خوبی داشته باشید

ولی من به خودم می گویم:

 

 "سال خوبی را برای خودت خلق کن..."

به فکر اومدن روزهای خوب نباش !

آنها نخواهند آمد …

به فکر ساختن باش....

روزهای خوب را باید ساخت...

ارزو میکنم بهترین معمار سال جدید باشی فاطمه جان...

شروع خوبی داشتی،پس وسط راه نمون،جا نزن،به حرکتت ادامه بده و با همون انرژی و شور هر روز برو جلو،من به تو ایمان دارم و میدونم که به موفقیتی که 

دوست داری خواهی رسید،فقط و فقط باید ذهن خودت رو متمرکز کنی.

خیلی زیاد دوستت دارم و آفرین میگم به این پشتکار .ارزوی بهترینهارو دارم واست.

فاطمه خودش رو تحسین میکنه و افرین میگه به خودش😉😊.

روز45:یک قدم کوچک به سمت آرامش

همیشه دنبال آرامش بودم و هستم،اما تنش های روزانه زیاده و افکار آشفته ارامش واقعی رو از آدم میگیره.

از سال گذشته که به خودم توجه کردم و واسه خودم وقت گذاشتم و قلم به دست شدم و شروع کردم به ثبت کردن  سبک زندگی(تغذیه،ارتباطات،..)

برای ورزش هم برنامه چیدم،من زمان مشخصی رو نمیتونستم واسه باشگاه و 

استخر و .... تعیین کنم، به دلیل نوع زندگیم بنابراین تصمیم گرفتم پیاده روی کنم،هر روز صبح مسافت طولانی رو تا محل کارم پیاده روی میکردم . 

حدودا بعد از 40روز دیدم اون آرامشی رو که دوست داشتم به دست آوردم و این خیلی عالی بود،

بعد از این چند ماهی به دلیل کارآفرینی و مشغله زیاد نتونستم منظم ادامه بدم.

الان دوباره شروع کردم به ورزش در خانه و چند روزیه که بیشتر تنش ها کم شده و بازم ورزش معجزه کرد واسه من ،اخه هیچوقت دنبال دارو وقرص نمیرم.

تصمیم دارم این ورزش روزانه رو تا زمانی که زنده ام ادامه بدم،هرجا که باشم و به هرنوعی که باشه انجامش میدم(دو،پیاده روی،نرمش،....)

                                         پنجشنبه1397/01/16

روز44:تولدی متفاوت

سی ام این بهار زندگی از راه رسید دیگه وقتشه،بذاری کنار خیلی از ادعا کردن ها رو ،دیگه وقتشه زندگی کنی،وقتشه برای ادامه زندگیت برنامه بریزی و عملیش کنی،از میکرواکشن هایی شروع کن که خیلی اسونه و تو رو اروم اروم تغییر میده و تو کم کم به خیلی چیزها آگاه میشی ،دیگه وقتشه گاهی یه نه محکم بگی.

بهار زندگیت رو خودت بساز،منتظر هیچکسی نمون تا بیاد و تو رو تغییر بده،خودت بخواه و برو جلو و حرف اضافه ام ممنوع.

هر روز یک حرکت کوچک ،امروز کارهایی رو انجام بده که هیچکس حاضر نیست انجام بده تا فردا کارهایی رو انجام بدی که هیچکس قادر نیست انجام بده....

روز 43:سوال ممنوع🚫

چندروز پیش دوست خوب من بهم گفت سوال ممنوع🚫،اون لحظه سکوت کردم و چند بار ویسش رو گوش دادم و رفتم تو فکر.

خوب که فکر کردم ،دیدم که جالبه،ما ادمها همش دنبال پیدا کردن سوالیم و از همه ام جواب میخواییم ،این مساله به راحتی زمان با ارزش ما رو ازمون میگیره و اخرش هم به اون چیزی میخوای نمیرسی...

دوستم گفتش انجام بده ،به مرور،جواب تموم سوالاتت رو خواهی گرفت.

منم تصمیم گرفتم از اون لحظه کمتر بپرسم تا نپرسیدن سوالهای وقت گیر و مخرب واسم نهادینه بشه و موندگار.

خدا بیامرزه پدرم رو،همیشه میگفت👈حرف بی فایده است ،مرد عمل باش.

اره،الان بهترین نتیجه رو کسی میگیره که به اموخته هاش عمل میکنه .

امیدوارم که از اموخته هام بهترین استفاده رو ببرم و سبک زندگی اصلی خودم رو بسازم تا همیشه ازش لذت ببرم،قرار نیست همچی همیشه عالی باشه.

مهم اینه زندگی مخصوص خودت رو بسازی.

فاطمه جان اینو به گوش بگیر👈سوال اضافه و نابجا ممنوع🚫.

            سه شنبه1397/01/14.   ساعت22:59شب

روز42:گذشت

.

می ترسم از آدم ها …
آدم هایی که دست می گذارند روی تنهایی ات …
مجوزِ ورود می گیرند …
و تنهاترت می کنند …
آدم هایی که سایه می اندازند روی سرت …
و بی تفاوت، سایه سنگین می کنند …
آدم هایی که ساده می گیری بودنشان را …
و سخت می کنند گذرِ لحظه هایت را …
آدم هایی که کوهِ معرفت می شوی برایشان …
و آنها مدام می لرزانندت با آتشفشانِ بی معرفتی هاشان …
آدم هایی که به هزار و یک خاطره، دلبستۀ شان می شوی…
و انها بی تفاوت میگذرندو میروند …

میگذرم از همه بدیهایی که دیدم،هیچوقت کینه به دل نگرفتم،

اینجوری ارامشی چند برابر دریافت میکنم.

ارامش یکی از اصلی ترین ارکان زندگی منه.

سه شنبه 1397/01/13

.

روز41:بی خیالی

بعضی روزها هستن که باید به کلی بیخیال شوی،بیخیال دنیا،بیخیال مشکلات،بی خیال کارها و مسئولیت ها.

انگار دلت میخواهد بزنی به دل طبیعت و کوه و دشت و دمن و کمی قدم بزنی و از خلقت خدا لذت ببری

درسته امروز که از همه چی دور شدم،دیدم که خدا رنگها رو جوری ترکیب میکنه که وقتی نگاه میکنی به طبیعت و بادقت میبینی دورو برت رو بیشترین لذت رو ببری و وجود خدا رو حس کنی 

وقتی دشت سرسبز رو میبینی که با گل های زرد تزئین شده کیف میکنی و چندتا نفس عمیق میکشی و ناخودآگاه میگی خدایا شکرت که این همه زیبایی آفریدی.

چند روزه که نماز نخوندم و با خدا حرف نزدم،قهر نیستم اما دوست دارم باعشق

با خود اوستا کریم حرف بزنم ،حس میکنم بدجور بار گناهم زیاد شده و....

کارهای اشتباهم مدام مرور میشن و حس بدی رو به دنبال داره،اما خوبی یادگیری اینه که توانایی اینو به ادم میده که زود حال و هوات رو عوض کنی.از حال بد به حال خوب بیای و.....

امروز متوجه شدم که فقط و فقط باید اراده کنی و بخوای تا بتونی تغییر ایجاد کنی،اره امروز بیخیال فکرهای تکراری شدم که حال منو مدام بد میکردن و خواستم که خوب باشم و همینطور هم بهم خیلی خ.ش گذشت و الان حس بسیار عالی دارم.

و خوابی اروم و دوستداشتنی رو واسه خودم ارزو دارم😉شب خوووش.